Dobrosława Świerczyńska, polonistka, historyk literatury, folklorystka, edytorka. Po studiach na Uniwersytecie Warszawskim pod kierunkiem m. in. prof. Juliana Krzyżanowskiego zajmowała się literaturą staropolską i folklorem, rozpoczęła pracę w Polskim Towarzystwie Ludoznawczym, potem w Państwowym Instytucie Wydawniczym. W tym okresie była współautorką 5-tomowej Nowej księgi przysłów polskich (Warszawa 1969-1978) opracowywanej przez zespół pod kierunkiem prof. J. Krzyżanowskiego. Przygotowała kilka popularnych zbiorów przysłów polskich, m.in. Przysłowia są na ...wszystko (PWN, Warszawa 2001, wyd. 2, 2009) oraz Przysłowia w sześciu językach, Przysłowia w ośmiu językach (wyd. PWN, Warszawa 1995, 1998). Od 1968 roku jest pracownikiem naukowym w Instytucie Badań Literackich PAN. Tu obroniła pracę doktorską, wydaną przez PWN pt. Polski pseudonim literacki (wyd. 1, Warszawa 1983, wyd. 2, poszerzone 1998), była współpracownikiem zespołu przygotowującego 4-tomowy Słownik pseudonimów pisarzy polskich XV w. - 1970 (wyd. Ossolineum, 1994-1996), od 1987 roku zastępcą Redaktora Naczelnego, prof. Edmunda Jankowskiego (zmarł w 1991 r.). Zespół pod jej redakcją przygotował dwie kolejne edycje: Kto był kim w drugim obiegu? Słownik pseudonimów pisarzy i dziennikarzy 1976-1989 (wyd. IBL PAN, 1995) oraz Słownik pseudonimów pisarzy polskich t. V 1971-1995 (wyd. Ossolineum, 1998). W ostatnich latach kierowała zespołem przygotowującym tom 17*** pt. Henryk Sienkiewicz w serii Bibliografia Literatury Polskiej Nowy Korbut (wyd. IBL PAN, 2016).
Autorka kilkudziesięciu artykułów z zakresy historii literatury, folkloru i pseudonimologii, drukowanych w pracach zbiorowych oraz czasopismach humanistycznych.