Film LeRoya można zaliczyć do nurtu popularnych w USA w latach 50. i 60. XX wieku gigantów historycznych. Filmowe widowiska o tematyce historyczno-biblijnej, dla której głównym źródłem inspiracji była starożytność, stanowiły odpowiedź Hollywood na konkurencję ze strony rozwijającej się w szybkim tempie telewizji. Quo Vadis – wyprodukowane przez MGM – z budżetem przekraczającym 12 milionów dolarów, 30 tysiącami statystów, bogactwem scenografii i kostiumów oraz gwiazdorską obsadą (w rolach głównych wystąpili m.in. Peter Ustinov jako Neron, Deborah Kerr jako Ligia i Robert Taylor jako Winicjusz) stanowi doskonały przykład tej strategii. Kasowy sukces filmu LeRoya okazał się jednak tak oszałamiający, że dla jego opisu krytycy sięgnęli po nazwę blockbuster, która w czasie II wojny światowej była używana na określenie ciężkiej bomby stosowanej podczas nalotów dywanowych na Niemcy.
Program Quo Vadis (MGM, 1951). Otrzymano dzięki uprzejmości prof. Martina Winklera
